İtalya prensliği Seborga ülke olmak istiyor

İtalya-Fransa sınırına yakın küçük bir prenslik olan Seborga, İtalya’dan kopup bağımsızlığını ilan etmek istiyor.

İtalyan Rivierası’nda yer alan Seborga Prensliği, bağımsız bir ulus olma hayalini gerçekleştirmek istiyor. Aslında Seborga’nın halihazırda kendi bayrağı, milli marşı, pasaportu, pulu, para birimi ve hükümdarı var. Fakat 1960’lardan beri beklediği tam bağımsızlık isteğiyle yasal olarak tanınmayı bekliyor.

300’den fazla kişinin yaşadığı ve yaklaşık 14 km’lik bir alanı kaplayan Seborga Prensliği, resmi olmayan bir sınır kapısına sahip. Bu kapıda Seborga bayrağının renkleriyle boyanmış bir nöbetçi kulübesi yer alıyor, bu kulübede sınır muhafızları da unutulmamış.

Seborga, devam eden bağımsızlık arayışı için Monaco Prensliği’nden ilham alıyor. Kendilerini yine de Monaco Prensliği’nden farklı gördüklerini belirten Seborga Prensesi Nina, avukatların Seborga’nın bağımsızlık mücadelesi için çaba gösterdiklerini söylüyor.

PRENSES NINA: “BREXIT’E BAKIN”

Monarşinin kalıtsal olmadığı Seborga’da her yedi yılda bir seçimler yapılıyor, göreve gelen ilk kadın da Prenses Nina oldu. Almanya doğumlu Nina Döbler Menegatto, 15 yıl önce eski eşi ve 2019’da tahttan çekilen eski prens Marcello ile Seborga’yı keşfettiğinde Monaco’da yaşıyordu.

Prenses, Seborga’nın bağımsızlık iddiası hakkında “Başlangıçta tüm hikayenin oldukça komik olduğunu düşündüm ve ciddiye almadım. Ama sonra okudum ve hepsi doğru” dedi.

Bununla beraber hem İtalyan Anayasa Mahkemesi hem de Avrupa İnsan Hakları Mahkemesi Seborga’nın bağımsızlık teklifini reddetti, ancak prenses pes etmedi. “Açıkçası kolay bir dava değil. Bugün ya da yarın olmayacak, ama hiçbir şey imkansız değil… Brexit’e bakın” diyor.

BAĞIMSIZLIK İDDİASI NASIL BAŞLADI?

Bağımsızlık iddiası ise, 1960’ların başlarında, yerel bir çiçekçi kooperatifi işleten Giorgio Carbone’un kasabanın tarihine bakıp bir şeylerin yanlış olduğunu bulduğu zaman ortaya çıktı.

Seborga, 954 yılında Benediktin Tarikatı rahiplerine bağışlandı, ta ki onlar Seborga’yı 1729’da Sardunya Krallığı’na satana kadar. Sardunya Krallığı da daha sonra İtalya Krallığı’nın bir parçası olacak oldu. Ancak Carbone’a göre, satışla ilgili tarihsel bir kayıt yok, bu da Seborga’nın hiçbir zaman yasal olarak İtalya’nın bir parçası olmadığı anlamına geliyor.

Mikro uluslar konusunda İtalyan bir uzman olan Graziano Graziani, “Neredeyse 300 yıl sonra, bu belge yokluğunun yasal bir tanınma oluşturmak için gerçekçi bir temel olduğunu düşünmek zor. Ancak Seborga’nın bağımsızlığına inanan ulus, taleplerini tam olarak buna dayandırıyor” diyor.