6 yaşındaki Deniz’in savaştan mucize kurtuluşu

6 yaşındaki Deniz, savaşın en şiddetli yaşandığı Mariupol’de mahsur kaldı. 50 metre ötesinde teyzesi bombadan parçalanarak öldü. Kaçtıkları araç Rus askerleri tarafından tarandı. Ön koltuktaki adam kafasından vuruldu.

Savaşın en ağır şekilde yaşandığı Mariupol’den bir mucize haberi geldi. 19 Mart’ta SÖZCÜ’nün duyurduğu haberde, gemi kaptanı Erhan Şengül, on binlerce ölü olduğu söylenen Mariupol’de savaşın ortasında kalan 6 yaşındaki kızı Deniz ve annesi Olga’dan haber alamadığını anlatmıştı:

“Kızım el bebek, gül bebek büyüyen bir prensesti. Anaokulunda okuyordu. Şu anda ne durumda bilmiyorum.  Haber alamamak çok zor. Şu anda şehrin yüzde 80’i bombalanmış halde. On binlerce sivil ölü var. 350-400 bin nüfuslu bir şehirde on bin tane insan gidince ister istemez telaş yapıyorum, Kızım ve Olga Hanım nerede, ne yapıyorlar”

GÜZEL HABER GELDİ

Sonunda iyi haber geldi. Deniz annesi ve anneannesiyle birlikte Moldova’ya ulaşmayı başardı.  Erhan Şengül, kızı Deniz ve annesini karşılamak üzere bu ülkeye gitmişti. Aile dün Moldova Büyükelçiliği’nde kavuştu.

Henüz 6 yaşındaki Deniz, az ötesinde teyzesinin ölümüne şahit olmuştu. Üç hafta her bomba sesinde irkilerek sığınakta yaşamıştı. Kaçmak için bindikleri araba Ruslar tarafından taranmıştı.

Mucize eseri kızına kavuşan Ferhan Şengül yaşadığı büyük mutlulukla bir metin kaleme aldı. Yazdıkları henüz 6 yaşındaki Deniz’in yaşadığı ağır tabloyu çarpıcı bir şekilde ortaya koydu:

“Ne kadar güzel gülüyor bu kız.
Altı yaşında yaşamaması gereken ne varsa, yaşadı…

İkinci anne bildiği, teyzesi Oksana elli metre ötesinde, bombalama esnasında kocası Tolik ile beraber parçalanarak öldü... Cenazeleri evin önünde iki gün kaldı; kızım o evin penceresinden çaresiz annesiyle beraber bakarken…

Üç hafta sığınakta, her bombalama sesinde ölümden korkarak çığlık attı, ağlayarak…
Dahası var; emniyetli bir yere geçmek için bindikleri araba, Rus askerler tarafından tarandı, arabada beş kişi vardı, ön koltukta oturan adam, kafadan kurşunu yedi, bu şimdi içi ağlarken, gülmeye çalışan Deniz kızım, o adamın ölümünü gözleriyle gördü…

Türkiye Cumhuriyeti Odessa Konsolosluğu’muzun, minnettar kaldığım çabaları ile, Moldova Büyükelçiliğimize Kızım Deniz, annesi Olga Hanım ve Anneannemiz getirildi…

Orada onları teslim aldım…
Felaket durumdalar…

O yüzden mola vere vere iki güne varırız İstanbul’a Onun içten gülmeye başlayacağı, yaşadıklarını kafasından atacağı günlerde gelecek…

Mariupol cehenneminde kalan insanlar ve çocukların bir an önce oradan kurtarılması için dua ediyorum yaradana.”