Fazıl Say: Çocuklar bırakın düşsünler

Dünyaca ünlü piyanist Fazıl Say, sosyal medya hesabından anne ve babalara tavsiye niteliğinde dikkat çeken ifadeler paylaştı.

Çocukların “düşerek” kendilerini bulabileceklerini anlatan Fazıl Say, “Ben kesin bir düşerken öğrenenlerdenim. Öyle sert ki; 18 yaşımda bir buçuk yıl, parmağımı, elimi kolumu kıpırdatamamıştım” diye yazdı.

İşte Say’ın o anlamlı paylaşımı:

Yaş 13 , yaş 14-15-16-17-18…
Çocuk.
Düşünmez.
Yapar.
Müthiş şeyler yapar.
Ama çocuktur.
Harika çocuktur.
Sonra???
O “akış”;
Özünde o
“Bilinçli akış” değildir.
Ve çocuk bir gün; 17-18-19 yaşlarındayken kendine sorar;
-Yahu ben bunu nasıl yapıyorum” der.
Ve sırat köprüsü ve UÇURUM kenarı orasıdır.
Harika çocuklar.
Müzikte harika çocuklar.
1500 kişi arasından ilk 8’e girenler, çok iyi ilerleyenler, aileleri arkasında olanlar. İyi okullar kazananlar vesaire vesaire..
Ve o gün gelir..
Uçurum.
Çocuk sorar “Nasıldı?” Diye. Atar kendini. Bir düşüş başlar. Büyük , çok hızlı bir düşüş.
İşte o düşüşte,
insan,
uçmayı düşerken öğrenir ve kurtulur.
Ya da düşer çakılır.
Yok olur.
…
Hayat; saçma birincilikler, saçma başarılar, yalandan bir şeyler değildir. Hayat zor bir sınavdır. Ve sınav gazete haberlerinde veya filanca okul sınavı kazanmalarla değildir; uçurum sırat köprüsünde başlar.
Hazırlık orada olmalıdır.
Ben kesin bir düşerken öğrenenlerdenim. Öyle sert ki; 18 yaşımda bir buçuk yıl, parmağımı, elimi kolumu kıpırdatamamıştım. Değil tuşa basmak, değil Beethoven Sonatlarını çalmak! Kıpırdamak mümkün olmamıştı!
Lütfen, lütfen.
Çocuklarımıza sahip çıkalım.
Desteklediğim, gönülden inandığım 15 çocuğun 14’ü o uçurumdan o “kendini bulma”dan düştü çakıldı kardeşim.
Rakam mı arıyorsun?
Gerçek rakam bu.
Zor.
Bırak.
Bırak çocuğunu. İtme.
Bırak.
İç gücü kuvvetli ise olacak.
İç gücünün en büyük güveni nedir biliyor musun?
Bilgi.
Ne kadar çok bilgi, o kadar iyi.
Gerisi, saçma gazete haberleri, sosyal medya bimlemlesi, laf ı güzaf.
Gerçekçi ol. Anne baba..
Hazırlıklı ol o kaçınılmaz düşüşe..
Çocuğunu “bilgisizlikle” itiyorsun . Yanlış ediyorsun…
O “hayat” çünkü ..
yaşamak…
dikkat..
İzin ver çocuğuna!