Melike yürüyeceği günlerin hayalini kuruyor

6 Şubat’taki Kahramanmaraş merkezli depremlerde Dulkadiroğlu ilçesine bağlı Yenişehir Mahallesi’nde yıkılan Serçin Apartmanı’nın enkazından, depremin 4. günü Rize Çayeli Bakır İşletmeleri maden kurtarma timi tarafından annesi Canan Şavkılı (44) ile sağ kurtarılan Melike’nin sol bacağı kesildi.

Enkaz altında kalan babası Selim (48) ile kardeşleri İsmail Efe (16) ve Elife Gökçe’yi (24) kaybeden Melike annesiyle yaşama tutunuyor.

Kurtarma ekibinde yer alan ve Melike’yi enkazdan çıkartan madenci Metin Çalışkan da küçük kız ve annesi ile irtibatını, tedavi süreci ve sonrasında da hiç koparmadı. Kahraman madenci, memleketi Rize’nin Çayeli ilçesinde bir süre misafir ettiği anne ve kızını, ailenin talebi üzerine yeniden Kahramanmaraş’a getirdi. Küçük kız, annesi ile birlikte Karacasu konteyner kentinde yeni yaşamlarına başladı.

Melike, konteyner kentte yürüteç ve tekerlekli sandalye yardımıyla gezme imkanı buluyor.

“POLİS OLMAK İSTİYORUM” 

Melike Şavkılı, AA muhabirine, enkaz altındayken susadığını, çok acıktığını ve kurtarılmayı beklediğini söyledi.
Enkazdayken çok korktuğunu belirten Şavkılı, “Çok karanlıktı, annemi göremiyordum. Yukarıdan ışık verdiler, o sıra annemi gördüm. Sonra ‘Işığı görüyor musunuz?’ diye ses verdiler. Gördüğümüzü söyleyince yanımıza geldiler.” dedi.
Madenci Çalışkan’ın sesini ilk duyduğunda heyecanlandığını, annesi ile kurtarıldıklarında çok mutlu olduğunu anlatan Şavkılı, gelecek için hayalleri olduğunu ifade etti.
Şavkılı, “İlk önce protez bacağıma kavuşmak sonrasında ise okulumu bitirerek polis olmak istiyorum.” dedi.
Rize’ye gittiklerinde herkesin yanlarında olduğunu anlatan Melike Şavkılı, kendilerine destek olanlara teşekkür etti.

“HAYALLERİNE KAVUŞACAK” 

Anne Canan Şavkılı ise depremde eşi ve iki çocuğunu kaybettiğini, yaşadıkları acının tarifsiz olduğunu belirtti.

Karanlık bir ortamda seslerini duyurmaya çalıştıklarını belirten Şavkılı, “Kızıma dokunabiliyordum ama göremiyordum. ‘Anne beni kucağına al’ diyordu ama alamıyordum. Sesimizin duyulması için bağırıyordum, kızım ‘anne sesini yorma, üzülme, ben bağırırım’ diyordu. Bizi çıkarttılar ve o an çok mutlu olduk.” ifadelerini kullandı.

Kendilerini enkazdan kurtaran Metin Çalışkan ile ailesinin kendilerini hiç yalnız bırakmadığını ifade eden Şavkılı, Çalışkan ailesinin kendilerine kardeş aile olduğunu söyledi.

Şavkılı, “Ben başka hastanedeydim ve kızımdan ayrıydım. Metin ağabey ve eşi kızımla sürekli ilgilendiler, evlerini açtılar. Her zaman yanımızda oldular, Çayeli’ne götürdüler bizi. Bütün Rize halkı seferber oldu, Allah razı olsun. Acımıza ortak oldular, bizle birlikte ağladılar. Melike yürümek ve koşmak istiyor. Madenciler Melike’ye kucak açtılar ve destek olacaklar. Melike tekrar yürüyecek ve inşallah hayallerine kavuşacak.” diye konuştu.

MADENCİ ÇALIŞKAN: BİZİM EVLADIMIZ

Madenci Metin Çalışkan da Melike’yi enkazdan kurtardıklarında büyük mutluluk duyduklarını belirterek, şu ifadeleri kullandı:

“Melike’yi oradan kurtardığımda dünyalar benim olmuştu. Melike artık bizim bir evladımız, bütün Çayeli’nin, Rize’nin evladı. Sürekli bizimle kalmalarını istedik ama onların takdiri Kahramanmaraş’a geri dönmek oldu. Canan ablamızın acısı çok büyük. Tedavi süreci tamamlandıktan sonra Melike’ye protez bacak taktırmayı planlıyoruz.”

Çalışkan, gerek mesai arkadaşlarının gerekse Çayeli halkının ailenin tüm ihtiyaçlarını karşılamaya çalıştığını kaydetti.

AA